Mikrodiscektomia – czy warto? Przebieg i rehabilitacja
Mikrodiscektomia to popularny zabieg usuwania przepukliny międzykręgowej kręgosłupa. Wykonuje się go w znieczuleniu ogólnym i charakteryzuje się on 90% skutecznością. Należy jednak wiedzieć, że nie zawsze jest on rozwiązaniem na problemy z wysuniętym dyskiem.
W tym artykule dowiesz się:
– jaka jest skuteczność mikrodiscektomii;
– na czym polega ten zabieg chirurgiczny;
– w jaki sposób przygotować się do zabiegu;
– kiedy zachodzi konieczność przeprowadzenia operacji;
– ile trwa i na co zwrócić uwagę w trakcie okresu rekonwalescencji;
Obejrzyj nagranie o mikrodiscektomii:
Czym jest mikrodiscektomia kręgosłupa?
Mikrodiscektomia (mikrodekompresja) to minimalnie inwazyjna chirurgia kręgosłupa, której celem jest usunięcie dyskopatii w dolnej części kręgosłupa.
Zabieg polega na usunięciu części dysku międzykręgowego, który na skutek wysunięcia z kanału kręgowego, uciska nerw rdzeniowy, wywołując ból kręgosłupa oraz drętwienie jednej z kończyn.
Najczęściej wykonywana jest mikrodiscektomia odcinka lędźwiowego kręgosłupa . Dużo rzadziej wykonuje się zabieg na odcinku szyjnym lub piersiowym.
Ucisk na korzeń nerwowy może być spowodowany wybrzuszeniem dysku lub też oderwaniem jego niewielkiej części, która uciska korzeń nerwowy.
Zobacz: Trening rozciągający całego ciała – jak go wykonywać? Efekty, przykłady
Jakie są wskazania do zabiegu mikrodiscektomii?
Mikroscektomia wykonywana jest w przypadku występowania przepukliny jądra krążka międzykręgowego. Jest to jednak ostateczność. Nie zawsze operacja przepukliny kręgosłupa jest konieczna. Pierwszym krokiem w przypadku leczenia tego typu przypadłości zawsze jest fizjoterapia.
Kluczowe staje się dokładne określenie stanu zdrowia pacjenta, na podstawie którego lekarz ustala indywidualny plan terapii. Często przeprowadzane są testy ruchowe i czuciowe, analizuje się również intensywność problemu i jego powiązanie z innymi schorzeniami.
Na leczenie operacyjne wysyła się pacjenta dopiero gdy:
fizjoterapia nie przynosi efektów;
ból się utrzymuje albo jego intensywność wzrasta;
następuje osłabienie mięśni i ograniczenie czucia;
pojawia się zespół ogona końskiego.
Dodajmy, że wcześniejsze zastosowanie fizjoterapii sprzyja również rehabilitacji po zabiegu. Takie podejście pomaga pacjentom lepiej przygotować się do operacji i przyspiesza czas rekonwalescencji po mikrodiscektomii.
Zalety mikrodiscektomii
Cała procedura operacyjna jest małoinwazyjna i charakteryzuje się wysoką skutecznością. Nie trzeba również specjalnie przygotowywać się do zabiegu, a czas jego trwania zamyka się w około 2 godzinach. Dodatkowo bardzo szybko pacjent zostaje wypisany ze szpitala.
Do zalet mikrodiscektomii możemy zaliczyć:
– szybki powrót do zdrowia;
– niską ingerencję w struktury kręgosłupa;
– ograniczenie urazów mięśni pleców;
– mniejszy ból związany z jedynie niewielkim naruszeniem struktur mięśniowych w okolicach kręgosłupa;
– wysoką skuteczność terapii (ponad 90%).
Jak wygląda zabieg chirurgiczny?
Usunięcie dysku wykonuje się w znieczuleniu ogólnym. Pacjent leży na brzuchu w pozycji, która sprzyja rozciągnięciu przestrzeni międzykręgowych. Chirurg robi 2-3 cm nacięcie na skórze, następnie przecina powięzi i odwarstwia mięśnie przykręgosłupowe (odciąga je od kręgosłupa w taki sposób, aby ich nie uszkodzić).
W ten sposób dociera do struktur kostnych. Chirurg musi jeszcze przeciąć więzadło żółte, a następnie przesunąć worek oponowy i nerwy w nim umieszczone, aby dotrzeć do wysuniętej części dysku międzykręgowego. Pod nimi znajduje się już przepuklina, którą należy wyciąć.
Najczęściej zabieg usuwania przepukliny jądra miażdżystego wykonuje się metodą endoskopową wykonując małe nacięcie w dolnej części pleców oraz wykorzystując mikroskop, mikrokamerę oraz mikronarzędzia do wycięcia zbędnej części dysku.
Dodajmy, że ilość usuniętego dysku różni się w zależności od przypadku. Zawsze jednak chirurg usuwa tylko tę część, która uciska nerwy rdzeniowe. Nie więcej.
Sama operacja przepukliny kręgosłupa trwa 1-2 godziny – w zależności od przypadku oraz doświadczenia lekarza wykonującego zabieg, a pacjent często wypisywany jest po 1-2 dniowym pobycie w szpitalu.
Operacja jest finansowana przez NFZ. Prywatnie zaś koszty mikrodiscektomii wynoszą około 12 000 zł.
Przygotowanie do zabiegu
Konieczne jest wykonanie badań takich jak EKG, RTG klatki piersiowej czy rezonansu magnetycznego. Potrzebne są również badania krwi, w tym głównie morfologia, elektrolity, badanie krzepliwości krwi oraz jej grupy.
Warto wiedzieć, że przy chorobach przewlekłych nie wolno wykonywać operacji w znieczuleniu ogólnym.
Skuteczność mikrodiscektomii
Procedura operacyjna mikrodiscektomii tylko w niewielkim stopniu ingeruje w struktury kręgosłupa, sprawiając, że efekty odczuwalne są już w pierwszej dobie po operacji.
Ból kręgosłupa związany z uciskaniem na nerwy mija od razu. Trochę dłużej – bo od kilku tygodni do miesięcy – regenerują się struktury nerwowe. Po operacji możesz więc nadal odczuwać drętwienie i mrowienie kończyn, ale z czasem powinno ono ustąpić. Jedynym bólem, z którym będziesz zmagał się po zabiegu, stanie się ból po niewielkim nacięciu w części lędźwiowej kręgosłupa.
Szacuje się, że skuteczność mikrodiscektomii wynosi nawet 90%.
Oczywiście w niektórych przypadkach (około 15%) mamy do czynienia z tzw. nawrotową przepukliną, czyli sytuacją w której dysk ponownie zaczyna wywierać ucisk na nerwy. Dlatego tak ważny jest nie tylko zabieg, ale także zmiana trybu życia po operacji, odpowiednia rehabilitacja i ćwiczenia kręgosłupa.
Rehabilitacja i postępowanie po operacji
Rekonwalescencja po mikrodiscektomii przebiega indywidualnie w zależności od pacjenta, jego stanu, możliwości i ilości wyciętego dysku. Przez pierwsze kilka tygodni nie należy zbytnio przeciążać kręgosłupa, przydadzą się jednak lekkie ćwiczenia i ruch, który odżywi i nawodni dysk.
Warto zwrócić uwagę, aby:
przez pierwszy tydzień nie chodzić zbyt długo (max 3h w ciągu doby);
unikać siedzenia nawet przez miesiąc po zabiegu (przez pierwszy tydzień siadaj tylko przy czynnościach fizjologicznych);
przez 2 tygodnie nie wykonywać gwałtownych ruchów, nie pochylać się, nie dźwigać, nie wykonywać również rotacji kręgosłupa;
leżeć raczej w pozycji horyzontalnej lub na boku, ale przy dobrze dobranym materacu;
nie kierować samochodem, a jeśli musisz już gdzieś podróżować, usiądź w takiej pozycji, aby kręgosłup ustawił się pod kątem 45 stopni.
Szacuje się, że czas hospitalizacji wynosi od 1-3 miesięcy.
Ogromną rolę w procesie gojenia i zdrowienia odgrywa rehabilitacja. Wykonywanie prostych ćwiczeń kręgosłupa, nieobciążających plecy należy wdrożyć do rutyny jak najwcześniej po operacji – oczywiście pod okiem doświadczonego rehabilitanta, który stopniowo będzie zwiększał intensywność ćwiczeń.
Zobacz poradnik: „Ćwiczenia kręgosłupa”
Często przez pierwsze 2 tygodnie zaleca się także noszenie gorsetu lędźwiowego stabilizującego. Nie musisz go jednak nosić 24/7. Korzystaj z niego tylko, gdy musisz wyjść na zewnątrz, aby podeprzeć swój kręgosłup.
Podsumowanie
Mikrodiscektomia odcinka lędźwiowego zaliczana jest do grupy leczenia objawowego. Choć wysoce skuteczna, zawsze jest ostatecznym rozwiązaniem przepukliny międzykręgowej – tuż po fizjoterapii.
To w pełni bezpieczny zabieg, którego powikłania chirurgiczne są niewielkie, a efekty w postaci ograniczenia bólu widoczne są od razu.